Definify.com
Definition 2025
fartus
fartus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of farciō.
Adjective
fartus m (feminine farta, neuter fartum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | fartus | farta | fartum | fartī | fartae | farta | |
| genitive | fartī | fartae | fartī | fartōrum | fartārum | fartōrum | |
| dative | fartō | fartō | fartīs | ||||
| accusative | fartum | fartam | fartum | fartōs | fartās | farta | |
| ablative | fartō | fartā | fartō | fartīs | |||
| vocative | farte | farta | fartum | fartī | fartae | farta | |
Descendants
References
- fartus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fartus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- FARTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “fartus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.