Definify.com

Definition 2024

feic

Irish

Verb

feic ‎(present analytic feiceann, future analytic feicfidh, verbal noun feiceáil, past participle feicthe)

to see

Conjugation

Conjugation of feic

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	feicim	feiceann tú; feicir^†	feiceann sé, sí	feicimid; feiceann muid	feiceann sibh	feiceann siad; feicid^†	a fheiceann; a fheiceas / a bhfeiceann; a bhfeiceas	feictear
	past independent	chonaic mé; chonaiceas; chonac	chonaic tú; chonaicis	chonaic sé, sí	chonaiceamar; chonaic muid	chonaic sibh; chonaiceabhair	chonaic siad; chonaiceadar	a chonaic	chonacthas
	past dependent	faca mé; facas	faca tú; facais	faca sé, sí	facamar; faca muid	faca sibh; facabhair	faca siad; facadar	a bhfaca*	facthas
	past habitual	d’fheicinn / fheicinn‡	d’fheicteá / fheicteá‡	d’fheiceadh sé, sí / fheiceadh sé, sí‡	d’fheicimis; d’fheiceadh muid / fheicimis‡; fheiceadh muid‡	d’fheiceadh sibh / fheiceadh sibh‡	d’fheicidís; d’fheiceadh siad / fheicidís‡; fheiceadh siad‡	a d’fheiceadh / ar fheiceadh*	d’fheictí / fheictí‡
	future	feicfidh mé; feicfead	feicfidh tú; feicfir^†	feicfidh sé, sí	feicfimid; feicfidh muid	feicfidh sibh	feicfidh siad; feicfid^†	a fheicfidh; a fheicfeas / a bhfeicfidh; a bhfeicfeas	feicfear
conditional		d’fheicfinn / fheicfinn‡	d’fheicfeá / fheicfeá‡	d’fheicfeadh sé, sí / fheicfeadh sé, sí‡	d’fheicfimis; d’fheicfeadh muid / fheicfimis‡; fheicfeadh muid‡	d’fheicfeadh sibh / fheicfeadh sibh‡	d’fheicfidís; d’fheicfeadh siad / fheicfidís‡; fheicfeadh siad‡	a d’fheicfeadh / ar fheicfeadh*	d’fheicfí / fheicfí‡
subjunctive	present	go bhfeice mé; go bhfeicead^†	go bhfeice tú; go bhfeicir^†	go bhfeice sé, sí	go bhfeicimid; go bhfeice muid	go bhfeice sibh	go bhfeice siad; go bhfeicid^†	—	go bhfeictear
subjunctive	past	dá bhfeicinn	dá bhfeicteá	dá bhfeiceadh sé, sí	dá bhfeicimis; dá bhfeiceadh muid	dá bhfeiceadh sibh	dá bhfeicidís; dá bhfeiceadh siad	—	dá bhfeictí
imperative		feicim	feic	feiceadh sé, sí	feicimis	feicigí; feicidh^†	feicidís	—	feictear
verbal noun		feiceáil
past participle		feicthe

* Indirect relative
† Dialect form
‡Dependent form

In the older literary language and Munster, the present indicative, past habitual, future, and conditional have independent forms built on the stem chí- (in West Kerry delenited to cí-); the feic- forms listed above are dependent only in the present and habitual. The verbal noun is also different in Munster.

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present independent	chím; cím¶	chí tú; chíonn tú; chír; cíonn tú¶	chí sé, sí; chíonn sé, sí; cíonn sé, sí¶	chímid; címíd¶	chí sibh; chíonn sibh; cíonn sibh¶	chí siad; chíonn siad; chíd; cíonn siad¶; cíd¶	a chí; a chíonn; a chíos	chítear; cítear¶
	past habitual independent	chínn	chítheá	chíodh sé, sí	chímis	chíodh sibh	chídís; chíodh siad	a chíodh	chítí
	future independent	chífidh mé; chífead; cífidh mé¶; cífead¶	chífidh tú; chífir; cífidh tú¶; cífir¶	chífidh sé, sí; cífidh sé, sí¶	chífimid; cífimid¶	chífidh sibh; cífidh sibh¶	chífidh siad; chífid; cífidh siad¶; cífid¶	a chífidh; a chífeas	chífear; cífear¶
conditional independent		chífinn	chífeá	chífeadh sé, sí	chífimis	chífeadh sibh	chífidís; chífeadh siad	a chífeadh	chífí
verbal noun		feiscint

¶ West Kerry

In Ulster, the present indicative, past habitual, future, and conditional have independent forms built on the stem tí- (also spelled tchí-); the feic- forms listed above are dependent only in the present and habitual.

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present independent	tím; tíonn mé; tchím; tchíonn mé	tíonn tú; tchíonn tú	tíonn sé, sí; tchíonn sé, sí	tímid; tíonn muid; tchímid; tchíonn muid	tíonn sibh; tchíonn sibh	tíonn siad; tchíonn siad	a tíonn; a tíos; a tchíonn; a tchíos	títhear; tchíthear
	past habitual independent	tínn; tchínn	títheá; tchítheá	tíodh sé, sí; tchíodh mé	tímis; tíodh muid; tchímis; tchíodh muid	tíodh sibh; tchíodh sibh	tíodh siad; tchíodh siad	a tíodh; a tchíodh	títí; tchítí
	future independent	tífidh mé; tchífidh mé	tífidh tú; tchífidh tú	tífidh sé, sí; tchífidh sé, sí	tífimid; tífidh muid; tchífimid; tchífidh muid	tífidh sibh; tchífidh sibh	tífidh siad; tchífidh siad	a tífidh; a tífeas; tchífidh; tchífeas	tífear; tchífear
conditional independent		tífinn; tchífinn	tífeá; tchífeá	tífeadh sé, sí; tchífeadh sé, sí	tífimis; tífeadh muid; tchífimis; tchífeadh	tífeadh sibh; tchífeadh sibh	tífeadh siad; tchífeadh siad	a tífeadh; a tchífeadh	tífí; tchífí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
feic	fheic	bhfeic
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Etymology

From Old Irish ·aicci ‎(“sees”), prototonic form of ad·cí, from Proto-Celtic *ad-kʷis-o-, from Proto-Indo-European *kʷey- ‎(“observe”) (compare Sanskrit चायति ‎(cāyati, “perceives”)) or Proto-Indo-European *kʷes- (compare Sanskrit चक्षति ‎(cakṣati, “sees”)). The initial f- of the Modern Irish form comes from the misinterpretation of aic- as lenited fhaic- (later modified to fheic). Compare Scottish Gaelic faic.

The independent past indicative form chonaic is from Old Irish ad·condairc, perfect of ad·cí, from the Proto-Celtic stem *derk-, from Proto-Indo-European *derḱ- ‎(“to see”).

Pronunciation

IPA^(key): /fʲɛc/

Definify.com

Definition 2024

feic

feic

Irish

Verb

Conjugation

Mutation

Etymology

Pronunciation

Similar Results