Definify.com
Definition 2024
flengja
flengja
Icelandic
Verb
flengja (weak verb, third-person singular past indicative flengdi, supine flengt)
- to spank
- Ég flengi ekki börn.
- I don't spank children.
- Ég flengi ekki börn.
Conjugation
flengja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að flengja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
flengt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
flengjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég flengi | við flengjum | present (nútíð) |
ég flengi | við flengjum |
| þú flengir | þið flengið | þú flengir | þið flengið | ||
| hann, hún, það flengir | þeir, þær, þau flengja | hann, hún, það flengi | þeir, þær, þau flengi | ||
| past (þátíð) |
ég flengdi | við flengdum | past (þátíð) |
ég flengdi | við flengdum |
| þú flengdir | þið flengduð | þú flengdir | þið flengduð | ||
| hann, hún, það flengdi | þeir, þær, þau flengdu | hann, hún, það flengdi | þeir, þær, þau flengdu | ||
| imperative (boðháttur) |
fleng (þú) | flengið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| flengdu | flengiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
flengjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að flengjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
flengst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
flengjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég flengist | við flengjumst | present (nútíð) |
ég flengist | við flengjumst |
| þú flengist | þið flengist | þú flengist | þið flengist | ||
| hann, hún, það flengist | þeir, þær, þau flengjast | hann, hún, það flengist | þeir, þær, þau flengist | ||
| past (þátíð) |
ég flengdist | við flengdumst | past (þátíð) |
ég flengdist | við flengdumst |
| þú flengdist | þið flengdust | þú flengdist | þið flengdust | ||
| hann, hún, það flengdist | þeir, þær, þau flengdust | hann, hún, það flengdist | þeir, þær, þau flengdust | ||
| imperative (boðháttur) |
flengst (þú) | flengist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| flengstu | flengisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
flengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
flengdur | flengd | flengt | flengdir | flengdar | flengd | |
| accusative (þolfall) |
flengdan | flengda | flengt | flengda | flengdar | flengd | |
| dative (þágufall) |
flengdum | flengdri | flengdu | flengdum | flengdum | flengdum | |
| genitive (eignarfall) |
flengds | flengdrar | flengds | flengdra | flengdra | flengdra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
flengdi | flengda | flengda | flengdu | flengdu | flengdu | |
| accusative (þolfall) |
flengda | flengdu | flengda | flengdu | flengdu | flengdu | |
| dative (þágufall) |
flengda | flengdu | flengda | flengdu | flengdu | flengdu | |
| genitive (eignarfall) |
flengda | flengdu | flengda | flengdu | flengdu | flengdu | |
See also
Synonyms
- (to spank): hýða