Definify.com
Definition 2024
fo-ordaigh
fo-ordaigh
Irish
Verb
fo-ordaigh (present analytic fo-ordaíonn, future analytic fo-ordóidh, verbal noun fo-ordú, past participle fo-ordaithe)
- (transitive) subordinate
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | fo-ordaím | fo-ordaíonn tú; fo-ordaír† |
fo-ordaíonn sé, sí | fo-ordaímid; fo-ordaíonn muid |
fo-ordaíonn sibh | fo-ordaíonn siad; fo-ordaíd† |
a fho-ordaíonn; a fho-ordaíos / a bhfo-ordaíonn*; a bhfo-ordaíos* |
fo-ordaítear |
past | d'fho-ordaigh mé; d'fho-ordaíos / fho-ordaigh mé‡; fho-ordaíos‡ |
d'fho-ordaigh tú; d'fho-ordaís / fho-ordaigh tú‡; fho-ordaís‡ |
d'fho-ordaigh sé, sí / fho-ordaigh sé, sí‡ |
d'fho-ordaíomar; d'fho-ordaigh muid / fho-ordaíomar‡; fho-ordaigh muid‡ |
d'fho-ordaigh sibh; d'fho-ordaíobhair / fho-ordaigh sibh‡; fho-ordaíobhair‡ |
d'fho-ordaigh siad; d'fho-ordaíodar / fho-ordaigh siad‡; fho-ordaíodar‡ |
a d'fho-ordaigh / ar fho-ordaigh* |
fo-ordaíodh | |
past habitual | d'fho-ordaínn / fho-ordaínn‡ |
d'fho-ordaíteá / fho-ordaíteᇠ|
d'fho-ordaíodh sé, sí / fho-ordaíodh sé, sí‡ |
d'fho-ordaímis; d'fho-ordaíodh muid / fho-ordaímis‡; fho-ordaíodh muid‡ |
d'fho-ordaíodh sibh / fho-ordaíodh sibh‡ |
d'fho-ordaídís; d'fho-ordaíodh siad / fho-ordaídís; fho-ordaíodh siad‡ |
a d'fho-ordaíodh / ar fho-ordaíodh* |
d'fho-ordaítí / fho-ordaítí‡ |
|
future | fo-ordóidh mé; fo-ordód; fo-ordóchaidh mé† |
fo-ordóidh tú; fo-ordóir†; fo-ordóchaidh tú† |
fo-ordóidh sé, sí; fo-ordóchaidh sé, sí† |
fo-ordóimid; fo-ordóidh muid; fo-ordóchaimid†; fo-ordóchaidh muid† |
fo-ordóidh sibh; fo-ordóchaidh sibh† |
fo-ordóidh siad; fo-ordóid†; fo-ordóchaidh siad† |
a fho-ordóidh; a fho-ordós; a fho-ordóchaidh†; a fho-ordóchas† / a bhfo-ordóidh*; a bhfo-ordós*; a bhfo-ordóchaidh*†; a bhfo-ordóchas*† |
fo-ordófar; fo-ordóchar† | |
conditional | d'fho-ordóinn; d'fho-ordóchainn† / fho-ordóinn‡; fho-ordóchainn†‡ |
d'fho-ordófá; d'fho-ordóchthᆠ/ fho-ordófá‡; fho-ordóchthᆇ |
d'fho-ordódh sé, sí; d'fho-ordóchadh sé, sí† / fho-ordódh sé, sí‡; fho-ordóchadh sé, s톇 |
d'fho-ordóimis; d'fho-ordódh muid; d'fho-ordóchaimis†; d'fho-ordóchadh muid† / fho-ordóimis‡; fho-ordódh muid‡; fho-ordóchaimis†‡; fho-ordóchadh muid†‡ |
d'fho-ordódh sibh; d'fho-ordóchadh sibh† / fho-ordódh sibh‡; fho-ordóchadh sibh†‡ |
d'fho-ordóidís; d'fho-ordódh siad; d'fho-ordóchadh siad† / fho-ordóidís‡; fho-ordódh siad‡; fho-ordóchadh siad†‡ |
a d'fho-ordódh; a d'fho-ordóchadh† / ar fho-ordódh*; ar fho-ordóchadh*† |
d'fho-ordófaí; d'fho-ordóchthaí† / fho-ordófaí‡; fho-ordóchtha톇 |
|
subjunctive | present | go bhfo-ordaí mé; go bhfo-ordaíod† |
go bhfo-ordaí tú; go bhfo-ordaír† |
go bhfo-ordaí sé, sí | go bhfo-ordaímid; go bhfo-ordaí muid |
go bhfo-ordaí sibh | go bhfo-ordaí siad; go bhfo-ordaíd† |
— | go bhfo-ordaítear |
past | dá bhfo-ordaínn | dá bhfo-ordaíteá | dá bhfo-ordaíodh sé, sí | dá bhfo-ordaímis; dá bhfo-ordaíodh muid |
dá bhfo-ordaíodh sibh | dá bhfo-ordaídís; dá bhfo-ordaíodh siad |
— | dá bhfo-ordaítí | |
imperative | fo-ordaím | fo-ordaigh | fo-ordaíodh sé, sí | fo-ordaímis | fo-ordaígí; fo-ordaídh† |
fo-ordaídís | — | fo-ordaítear | |
verbal noun | fo-ordú | ||||||||
past participle | fo-ordaithe |
*Indirect relative
† Dialect form
‡Dependent form
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
fo-ordaigh | fho-ordaigh | bhfo-ordaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "fo-ordaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.