Definify.com
Definition 2025
formatus
formatus
Latin
Participle
fōrmātus m (feminine fōrmāta, neuter fōrmātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | fōrmātus | fōrmāta | fōrmātum | fōrmātī | fōrmātae | fōrmāta | |
| genitive | fōrmātī | fōrmātae | fōrmātī | fōrmātōrum | fōrmātārum | fōrmātōrum | |
| dative | fōrmātō | fōrmātō | fōrmātīs | ||||
| accusative | fōrmātum | fōrmātam | fōrmātum | fōrmātōs | fōrmātās | fōrmāta | |
| ablative | fōrmātō | fōrmātā | fōrmātō | fōrmātīs | |||
| vocative | fōrmāte | fōrmāta | fōrmātum | fōrmātī | fōrmātae | fōrmāta | |
References
- FORMATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)