Definify.com
Definition 2025
frunniken
frunniken
Dutch
Verb
frunniken
Inflection
| Inflection of frunniken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | frunniken | |||
| past singular | frunnikte | |||
| past participle | gefrunnikt | |||
| infinitive | frunniken | |||
| gerund | frunniken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | frunnik | frunnikte | ||
| 2nd person sing. (jij) | frunnikt | frunnikte | ||
| 2nd person sing. (u) | frunnikt | frunnikte | ||
| 2nd person sing. (gij) | frunnikt | frunnikte | ||
| 3rd person singular | frunnikt | frunnikte | ||
| plural | frunniken | frunnikten | ||
| subjunctive sing.1 | frunnike | frunnikte | ||
| subjunctive plur.1 | frunniken | frunnikten | ||
| imperative sing. | frunnik | |||
| imperative plur.1 | frunnikt | |||
| participles | frunnikend | gefrunnikt | ||
| 1) Archaic. | ||||