Definify.com
Definition 2025
fulminandus
fulminandus
Latin
Participle
fulminandus m (feminine fulminanda, neuter fulminandum); first/second declension
- which is to be fulminated
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | fulminandus | fulminanda | fulminandum | fulminandī | fulminandae | fulminanda | |
genitive | fulminandī | fulminandae | fulminandī | fulminandōrum | fulminandārum | fulminandōrum | |
dative | fulminandō | fulminandō | fulminandīs | ||||
accusative | fulminandum | fulminandam | fulminandum | fulminandōs | fulminandās | fulminanda | |
ablative | fulminandō | fulminandā | fulminandō | fulminandīs | |||
vocative | fulminande | fulminanda | fulminandum | fulminandī | fulminandae | fulminanda |