Definify.com
Definition 2025
fulminandus
fulminandus
Latin
Participle
fulminandus m (feminine fulminanda, neuter fulminandum); first/second declension
- which is to be fulminated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | fulminandus | fulminanda | fulminandum | fulminandī | fulminandae | fulminanda | |
| genitive | fulminandī | fulminandae | fulminandī | fulminandōrum | fulminandārum | fulminandōrum | |
| dative | fulminandō | fulminandō | fulminandīs | ||||
| accusative | fulminandum | fulminandam | fulminandum | fulminandōs | fulminandās | fulminanda | |
| ablative | fulminandō | fulminandā | fulminandō | fulminandīs | |||
| vocative | fulminande | fulminanda | fulminandum | fulminandī | fulminandae | fulminanda | |