Definify.com
Definition 2025
garritus
garritus
Latin
Participle
garritus m (feminine garrita, neuter garritum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | garritus | garrita | garritum | garritī | garritae | garrita | |
genitive | garritī | garritae | garritī | garritōrum | garritārum | garritōrum | |
dative | garritō | garritō | garritīs | ||||
accusative | garritum | garritam | garritum | garritōs | garritās | garrita | |
ablative | garritō | garritā | garritō | garritīs | |||
vocative | garrite | garrita | garritum | garritī | garritae | garrita |
References
- garritus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- GARRITUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “garritus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.