Definify.com

Definition 2024

gaworzyć impf ‎(perfective pogaworzyć)

Conjugation of gaworzyć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		gaworzyć
present tense	1st	gaworzę			gaworzymy
	2nd	gaworzysz			gaworzycie
	3rd	gaworzy			gaworzą
past tense	1st	gaworzyłem	gaworzyłam		gaworzyliśmy	gaworzyłyśmy
	2nd	gaworzyłeś	gaworzyłaś		gaworzyliście	gaworzyłyście
	3rd	gaworzył	gaworzyła	gaworzyło	gaworzyli	gaworzyły
future tense	1st	będę gaworzył¹	będę gaworzyła¹		będziemy gaworzyli¹	będziemy gaworzyły¹
	2nd	będziesz gaworzył¹	będziesz gaworzyła¹		będziecie gaworzyli¹	będziecie gaworzyły¹
	3rd	będzie gaworzył¹	będzie gaworzyła¹	będzie gaworzyło¹	będą gaworzyli¹	będą gaworzyły¹
conditional	1st	gaworzyłbym	gaworzyłabym		gaworzylibyśmy	gaworzyłybyśmy
	2nd	gaworzyłbyś	gaworzyłabyś		gaworzylibyście	gaworzyłybyście
	3rd	gaworzyłby	gaworzyłaby	gaworzyłoby	gaworzyliby	gaworzyłyby
imperative	1st	—			gaworzyjmy
	2nd	gaworzyj			gaworzyjcie
	3rd	niech gaworzy			niech gaworzą
active adjectival participle		gaworzący	gaworząca	gaworzące	gaworzący	gaworzące
contemporary adverbial participle		gaworząc
impersonal past		gaworzono
verbal noun		gaworzenie
¹or: będę gaworzyć, będziesz gaworzyć etc.