Definify.com

Definition 2024


gebrekkig

gebrekkig

Dutch

Adjective

gebrekkig (comparative gebrekkiger, superlative gebrekkigst)

  1. deficient, lacking

Inflection

Inflection of gebrekkig
uninflected gebrekkig
inflected gebrekkige
comparative gebrekkiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial gebrekkig gebrekkiger het gebrekkigst
het gebrekkigste
indefinite m./f. sing. gebrekkige gebrekkigere gebrekkigste
n. sing. gebrekkig gebrekkiger gebrekkigste
plural gebrekkige gebrekkigere gebrekkigste
definite gebrekkige gebrekkigere gebrekkigste
partitive gebrekkigs gebrekkigers