Definify.com
Definition 2025
ginen
ginen
Old High German
Alternative forms
- ginōn
Etymology
Common Germanic, akin to Old English ġinian.
Verb
ginēn
- to yawn
Conjugation
Conjugation of ginēn (weak class 3)
| infinitive | ginēn | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | ginem | gineta |
| 2nd person singular | gines | ginetos |
| 3rd person singular | ginet | gineta |
| 1st person plural | ginem, ginemes | ginetum, ginetumes |
| 2nd person plural | ginet | ginetut |
| 3rd person plural | ginent | ginetun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | gine | gineti |
| 2nd person singular | gines | ginetis |
| 3rd person singular | gine | gineti |
| 1st person plural | ginem, ginemes | ginetim, ginetimes |
| 2nd person plural | ginet | ginetit |
| 3rd person plural | ginen | ginetin |
| imperative | present | |
| singular | gine | |
| plural | ginet | |
| participle | present | past |
| ginenti | giginet | |