Definify.com
Definition 2024
gjamma
gjamma
Icelandic
Verb
gjamma (weak verb, third-person singular past indicative gjammaði, supine gjammað)
- (of dogs) to bark
Conjugation
gjamma — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að gjamma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gjammað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gjammandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég gjamma | við gjömmum | present (nútíð) |
ég gjammi | við gjömmum |
þú gjammar | þið gjammið | þú gjammir | þið gjammið | ||
hann, hún, það gjammar | þeir, þær, þau gjamma | hann, hún, það gjammi | þeir, þær, þau gjammi | ||
past (þátíð) |
ég gjammaði | við gjömmuðum | past (þátíð) |
ég gjammaði | við gjömmuðum |
þú gjammaðir | þið gjömmuðuð | þú gjammaðir | þið gjömmuðuð | ||
hann, hún, það gjammaði | þeir, þær, þau gjömmuðu | hann, hún, það gjammaði | þeir, þær, þau gjömmuðu | ||
imperative (boðháttur) |
gjamma (þú) | gjammið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gjammaðu | gjammiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
gjammast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að gjammast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gjammast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gjammandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég gjammast | við gjömmumst | present (nútíð) |
ég gjammist | við gjömmumst |
þú gjammast | þið gjammist | þú gjammist | þið gjammist | ||
hann, hún, það gjammast | þeir, þær, þau gjammast | hann, hún, það gjammist | þeir, þær, þau gjammist | ||
past (þátíð) |
ég gjammaðist | við gjömmuðumst | past (þátíð) |
ég gjammaðist | við gjömmuðumst |
þú gjammaðist | þið gjömmuðust | þú gjammaðist | þið gjömmuðust | ||
hann, hún, það gjammaðist | þeir, þær, þau gjömmuðust | hann, hún, það gjammaðist | þeir, þær, þau gjömmuðust | ||
imperative (boðháttur) |
gjammast (þú) | gjammist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gjammastu | gjammisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
gjammaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
gjammaður | gjömmuð | gjammað | gjammaðir | gjammaðar | gjömmuð | |
accusative (þolfall) |
gjammaðan | gjammaða | gjammað | gjammaða | gjammaðar | gjömmuð | |
dative (þágufall) |
gjömmuðum | gjammaðri | gjömmuðu | gjömmuðum | gjömmuðum | gjömmuðum | |
genitive (eignarfall) |
gjammaðs | gjammaðrar | gjammaðs | gjammaðra | gjammaðra | gjammaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
gjammaði | gjammaða | gjammaða | gjömmuðu | gjömmuðu | gjömmuðu | |
accusative (þolfall) |
gjammaða | gjömmuðu | gjammaða | gjömmuðu | gjömmuðu | gjömmuðu | |
dative (þágufall) |
gjammaða | gjömmuðu | gjammaða | gjömmuðu | gjömmuðu | gjömmuðu | |
genitive (eignarfall) |
gjammaða | gjömmuðu | gjammaða | gjömmuðu | gjömmuðu | gjömmuðu |