Definify.com
Definition 2025
gloinigh
gloinigh
Irish
Verb
gloinigh (present analytic gloiníonn, future analytic gloineoidh, verbal noun gloiniú, past participle gloinithe)
- (transitive, intransitive) vitrify
 - (transitive, of windows) glaze
 
Conjugation
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | gloiním |   gloiníonn tú;  gloinír†  | 
gloiníonn sé, sí |   gloinímid;  gloiníonn muid  | 
gloiníonn sibh |   gloiníonn siad;  gloiníd†  | 
  a ghloiníonn; a ghloiníos / a ngloiníonn*; a ngloiníos*  | 
gloinítear | 
| past | ghloinigh mé; ghloiníos | ghloinigh tú; ghloinís | ghloinigh sé, sí | ghloiníomar; ghloinigh muid | ghloinigh sibh; ghloiníobhair | ghloinigh siad; ghloiníodar |   a ghloinigh / ar ghloinigh*  | 
gloiníodh | |
| past habitual | ghloinínn | ghloiníteá | ghloiníodh sé, sí | ghloinímis; ghloiníodh muid | ghloiníodh sibh | ghloinídís; ghloiníodh siad |   a ghloiníodh / ar ghloiníodh*  | 
ghloinítí | |
| future |   gloineoidh mé;  gloineod; gloineochaidh mé†  | 
  gloineoidh tú;  gloineoir†; gloineochaidh tú†  | 
  gloineoidh sé, sí;  gloineochaidh sé, sí†  | 
  gloineoimid;  gloineoidh muid; gloineochaimid†; gloineochaidh muid†  | 
  gloineoidh sibh;  gloineochaidh sibh†  | 
  gloineoidh siad;  gloineoid†; gloineochaidh siad†  | 
  a ghloineoidh; a ghloineos; a ghloineochaidh†; a ghloineochas† / a ngloineoidh*; a ngloineos*; a ngloineochaidh*†; a ngloineochas*†  | 
gloineofar; gloineochar† | |
| conditional | ghloineoinn; ghloineochainn† | ghloineofá; ghloineochthᆠ| ghloineodh sé, sí; ghloineochadh sé, sí† | ghloineoimis; ghloineodh muid; ghloineochaimis†; ghloineochadh muid† | ghloineodh sibh; ghloineochadh sibh† | ghloineoidís; ghloineodh siad; ghloineochadh siad† |   a ghloineodh; a ghloineochadh† / ar ghloineodh*; ar ghloineochadh*†  | 
ghloineofaí; ghloineochthaí† | |
| subjunctive | present |   go ngloiní mé;  go ngloiníod†  | 
  go ngloiní tú;  go ngloinír†  | 
go ngloiní sé, sí |   go ngloinímid;  go ngloiní muid  | 
go ngloiní sibh |   go ngloiní siad;  go ngloiníd†  | 
— | go ngloinítear | 
| past | dá ngloinínn | dá ngloiníteá | dá ngloiníodh sé, sí |   dá ngloinímis;  dá ngloiníodh muid  | 
dá ngloiníodh sibh |   dá ngloinídís;  dá ngloiníodh siad  | 
— | dá ngloinítí | |
| imperative | gloiním | gloinigh | gloiníodh sé, sí | gloinímis |   gloinígí; gloinídh†  | 
gloinídís | — | gloinítear | |
| verbal noun | gloiniú | ||||||||
| past participle | gloinithe | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis | 
| gloinigh | ghloinigh | ngloinigh | 
|  Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.  | ||
References
- "gloinigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.