Definify.com
Definition 2025
gloriabundus
gloriabundus
Latin
Adjective
glōriābundus m (feminine glōriābunda, neuter glōriābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | glōriābundus | glōriābunda | glōriābundum | glōriābundī | glōriābundae | glōriābunda | |
| genitive | glōriābundī | glōriābundae | glōriābundī | glōriābundōrum | glōriābundārum | glōriābundōrum | |
| dative | glōriābundō | glōriābundō | glōriābundīs | ||||
| accusative | glōriābundum | glōriābundam | glōriābundum | glōriābundōs | glōriābundās | glōriābunda | |
| ablative | glōriābundō | glōriābundā | glōriābundō | glōriābundīs | |||
| vocative | glōriābunde | glōriābunda | glōriābundum | glōriābundī | glōriābundae | glōriābunda | |
References
- gloriabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “gloriabundus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.