Definify.com
Definition 2024
goedkeuren
goedkeuren
Dutch
Verb
goedkeuren
Inflection
Inflection of goedkeuren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | goedkeuren | |||
past singular | keurde goed | |||
past participle | goedgekeurd | |||
infinitive | goedkeuren | |||
gerund | goedkeuren n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | keur goed | keurde goed | goedkeur | goedkeurde |
2nd person sing. (jij) | keurt goed | keurde goed | goedkeurt | goedkeurde |
2nd person sing. (u) | keurt goed | keurde goed | goedkeurt | goedkeurde |
2nd person sing. (gij) | keurt goed | keurde goed | goedkeurt | goedkeurde |
3rd person singular | keurt goed | keurde goed | goedkeurt | goedkeurde |
plural | keuren goed | keurden goed | goedkeuren | goedkeurden |
subjunctive sing.1 | keure goed | keurde goed | goedkeure | goedkeurde |
subjunctive plur.1 | keuren goed | keurden goed | goedkeuren | goedkeurden |
imperative sing. | keur goed | |||
imperative plur.1 | keurt goed | |||
participles | goedkeurend | goedgekeurd | ||
1) Archaic. |