Definify.com
Definition 2024
goić
goić
Polish
Verb
goić impf (perfective zagoić)
Conjugation
Conjugation of goić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | goić | |||||
| present tense | 1st | goję | goimy | |||
| 2nd | goisz | goicie | ||||
| 3rd | goi | goją | ||||
| past tense | 1st | goiłem | goiłam | goiliśmy | goiłyśmy | |
| 2nd | goiłeś | goiłaś | goiliście | goiłyście | ||
| 3rd | goił | goiła | goiło | goili | goiły | |
| future tense | 1st | będę goił1 | będę goiła1 | będziemy goili1 | będziemy goiły1 | |
| 2nd | będziesz goił1 | będziesz goiła1 | będziecie goili1 | będziecie goiły1 | ||
| 3rd | będzie goił1 | będzie goiła1 | będzie goiło1 | będą goili1 | będą goiły1 | |
| conditional | 1st | goiłbym | goiłabym | goilibyśmy | goiłybyśmy | |
| 2nd | goiłbyś | goiłabyś | goilibyście | goiłybyście | ||
| 3rd | goiłby | goiłaby | goiłoby | goiliby | goiłyby | |
| imperative | 1st | — | gójmy | |||
| 2nd | gój | gójcie | ||||
| 3rd | niech goi | niech goją | ||||
| active adjectival participle | gojący | gojąca | gojące | gojący | gojące | |
| passive adjectival participle | gojony | gojona | gojone | gojeni | gojone | |
| contemporary adverbial participle | gojąc | |||||
| impersonal past | gojono | |||||
| verbal noun | gojenie | |||||
| 1or: będę goić, będziesz goić etc. | ||||||
Derived terms
- (noun) gojenie
Synonyms
- (to heal): leczyć, uzdrawiać, uzdrowić
- (to cicatrize): zabliźniać, zabliźnić