Definify.com
Definition 2025
grein
grein
See also: gréin
Dutch
Noun
grein n (plural greinen, diminutive greintje n)
- a small something; a grain
Related terms
- grofgrein, grofgreinen
Faroese
Noun
grein f (genitive singular greinar, plural greinar or greinir)
Declension
| f6 | Singular | Plural | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | grein | greinin | greinar | greinarnar |
| Accusative | grein | greinina | greinar | greinarnar |
| Dative | grein | greinini | greinum | greinunum |
| Genitive | greinar | greinarinnar | greina | greinanna |
| Declension of grein | ||||
|---|---|---|---|---|
| f2 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | grein | greinin | greinir | greinirnar |
| accusative | grein | greinina | greinir | greinirnar |
| dative | grein | greinini | greinum | greinunum |
| genitive | greinar | greinarinnar | greina | greinanna |
Related terms
German
Pronunciation
- Rhymes: -aɪ̯n
Verb
grein
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /kreiːn/
- Rhymes: -eiːn
Noun
grein f (genitive singular greinar, nominative plural greinar or greinir)
Declension
declension of grein