Definify.com
Definition 2024
gumen
gumen
Serbo-Croatian
Adjective
gùmen (definite gȕmenī, Cyrillic spelling гу̀мен)
Declension
indefinite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | gumen | gumena | gumeno | |
genitive | gumena | gumene | gumena | |
dative | gumenu | gumenoj | gumenu | |
accusative |
inanimate animate |
gumen gumena |
gumenu | gumeno |
vocative | gumen | gumena | gumeno | |
locative | gumenu | gumenoj | gumenu | |
instrumental | gumenim | gumenom | gumenim | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | gumeni | gumene | gumena | |
genitive | gumenih | gumenih | gumenih | |
dative | gumenim(a) | gumenim(a) | gumenim(a) | |
accusative | gumene | gumene | gumena | |
vocative | gumeni | gumene | gumena | |
locative | gumenim(a) | gumenim(a) | gumenim(a) | |
instrumental | gumenim(a) | gumenim(a) | gumenim(a) |
definite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | gumeni | gumena | gumeno | |
genitive | gumenog(a) | gumene | gumenog(a) | |
dative | gumenom(u/e) | gumenoj | gumenom(u/e) | |
accusative |
inanimate animate |
gumeni gumenog(a) |
gumenu | gumeno |
vocative | gumeni | gumena | gumeno | |
locative | gumenom(e/u) | gumenoj | gumenom(e/u) | |
instrumental | gumenim | gumenom | gumenim | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | gumeni | gumene | gumena | |
genitive | gumenih | gumenih | gumenih | |
dative | gumenim(a) | gumenim(a) | gumenim(a) | |
accusative | gumene | gumene | gumena | |
vocative | gumeni | gumene | gumena | |
locative | gumenim(a) | gumenim(a) | gumenim(a) | |
instrumental | gumenim(a) | gumenim(a) | gumenim(a) |