Definify.com
Definition 2025
gurum
gurum
Hungarian
Noun
gurum
- first-person singular (single possession) possessive of guru
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | gurum | — |
| accusative | gurumat | — |
| dative | gurumnak | — |
| instrumental | gurummal | — |
| causal-final | gurumért | — |
| translative | gurummá | — |
| terminative | gurumig | — |
| essive-formal | gurumként | — |
| essive-modal | gurumul | — |
| inessive | gurumban | — |
| superessive | gurumon | — |
| adessive | gurumnál | — |
| illative | gurumba | — |
| sublative | gurumra | — |
| allative | gurumhoz | — |
| elative | gurumból | — |
| delative | gurumról | — |
| ablative | gurumtól | — |
Latin
Noun
gurum
- accusative singular of gurus
References
- GURUM in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)