Definify.com
Definition 2025
haematinus
haematinus
Latin
Adjective
haematinus m (feminine haematina, neuter haematinum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | haematinus | haematina | haematinum | haematinī | haematinae | haematina | |
| genitive | haematinī | haematinae | haematinī | haematinōrum | haematinārum | haematinōrum | |
| dative | haematinō | haematinō | haematinīs | ||||
| accusative | haematinum | haematinam | haematinum | haematinōs | haematinās | haematina | |
| ablative | haematinō | haematinā | haematinō | haematinīs | |||
| vocative | haematine | haematina | haematinum | haematinī | haematinae | haematina | |
References
- haematinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “haematinus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.