Definify.com
Definition 2025
haltan
haltan
See also: hält an
Old High German
Verb
haltan
- to hold
Conjugation
Conjugation of haltan (strong class 7)
| infinitive | haltan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | haltu | hialt |
| 2nd person singular | haltis | hialti |
| 3rd person singular | haltit | hialt |
| 1st person plural | haltem, haltemes | hialtum, hialtumes |
| 2nd person plural | haltet | hialtut |
| 3rd person plural | haltant | hialtun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | halte | hialti |
| 2nd person singular | haltes | hialtis |
| 3rd person singular | halte | hialti |
| 1st person plural | haltem, haltemes | hialtim, hialtimes |
| 2nd person plural | haltet | hialtit |
| 3rd person plural | halten | hialtin |
| imperative | present | |
| singular | halt | |
| plural | haltet | |
| participle | present | past |
| haltanti | gihaltan | |