Esperanto
Verb
halti (present haltas, past haltis, future haltos, conditional haltus, volitive haltu)
- (intransitive) to stop; to halt; to stall
-
1906, Kabe, “Fabelo pri iu, kiu migris por ekkoni timon”, in Elektitaj Fabeloj, translation of original by Brothers Grimm:-
Haltu, neniun paŝon plu!
- Stop, not another step!
- 2000, Donald Broadribb (translator), Platono, La Respubliko, Parto Ses:
- Ni ne haltos ĝis ni konvinkos lin kaj la aliajn.
- We will not stop until we convince him and the others.
-
1907, Kazimierz Bein (tr.), La Faraono, translation of original by Bolesław Prus, ch. IX:-
Li ree haltis antaŭ la figuro.
- He stopped again before the figure.
Conjugation
Derived terms
Related terms