Definify.com
Definition 2024
haltra
haltra
Icelandic
Verb
haltra (weak verb, third-person singular past indicative haltraði, supine haltrað)
Conjugation
haltra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að haltra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
haltrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
haltrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég haltra | við höltrum | present (nútíð) |
ég haltri | við höltrum |
| þú haltrar | þið haltrið | þú haltrir | þið haltrið | ||
| hann, hún, það haltrar | þeir, þær, þau haltra | hann, hún, það haltri | þeir, þær, þau haltri | ||
| past (þátíð) |
ég haltraði | við höltruðum | past (þátíð) |
ég haltraði | við höltruðum |
| þú haltraðir | þið höltruðuð | þú haltraðir | þið höltruðuð | ||
| hann, hún, það haltraði | þeir, þær, þau höltruðu | hann, hún, það haltraði | þeir, þær, þau höltruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
haltra (þú) | haltrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| haltraðu | haltriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||