Definify.com
Definition 2025
hangya
hangya
Hungarian
Noun
hangya (plural hangyák)
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hangya | hangyák |
accusative | hangyát | hangyákat |
dative | hangyának | hangyáknak |
instrumental | hangyával | hangyákkal |
causal-final | hangyáért | hangyákért |
translative | hangyává | hangyákká |
terminative | hangyáig | hangyákig |
essive-formal | hangyaként | hangyákként |
essive-modal | — | — |
inessive | hangyában | hangyákban |
superessive | hangyán | hangyákon |
adessive | hangyánál | hangyáknál |
illative | hangyába | hangyákba |
sublative | hangyára | hangyákra |
allative | hangyához | hangyákhoz |
elative | hangyából | hangyákból |
delative | hangyáról | hangyákról |
ablative | hangyától | hangyáktól |
Possessive forms of hangya | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | hangyám | hangyáim |
2nd person sing. | hangyád | hangyáid |
3rd person sing. | hangyája | hangyái |
1st person plural | hangyánk | hangyáink |
2nd person plural | hangyátok | hangyáitok |
3rd person plural | hangyájuk | hangyáik |
Derived terms
- hangyás
- hangyász
(Compound words):
References
- ↑ Gábor Zaicz, Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete, Tinta Könyvkiadó, 2006, ISBN 963 7094 01 6