Definify.com
Definition 2024
hefla
hefla
Icelandic
A plane.
Verb
hefla (weak verb, third-person singular past indicative heflaði, supine heflað)
- (transitive, intransitive, governs the dative) to plane, to smooth (wood) with a plane
Conjugation
hefla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hefla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
heflað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heflandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hefla | við heflum | present (nútíð) |
ég hefli | við heflum |
| þú heflar | þið heflið | þú heflir | þið heflið | ||
| hann, hún, það heflar | þeir, þær, þau hefla | hann, hún, það hefli | þeir, þær, þau hefli | ||
| past (þátíð) |
ég heflaði | við hefluðum | past (þátíð) |
ég heflaði | við hefluðum |
| þú heflaðir | þið hefluðuð | þú heflaðir | þið hefluðuð | ||
| hann, hún, það heflaði | þeir, þær, þau hefluðu | hann, hún, það heflaði | þeir, þær, þau hefluðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hefla (þú) | heflið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| heflaðu | hefliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
heflast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að heflast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
heflast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heflandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég heflast | við heflumst | present (nútíð) |
ég heflist | við heflumst |
| þú heflast | þið heflist | þú heflist | þið heflist | ||
| hann, hún, það heflast | þeir, þær, þau heflast | hann, hún, það heflist | þeir, þær, þau heflist | ||
| past (þátíð) |
ég heflaðist | við hefluðumst | past (þátíð) |
ég heflaðist | við hefluðumst |
| þú heflaðist | þið hefluðust | þú heflaðist | þið hefluðust | ||
| hann, hún, það heflaðist | þeir, þær, þau hefluðust | hann, hún, það heflaðist | þeir, þær, þau hefluðust | ||
| imperative (boðháttur) |
heflast (þú) | heflist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| heflastu | heflisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
heflaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
heflaður | hefluð | heflað | heflaðir | heflaðar | hefluð | |
| accusative (þolfall) |
heflaðan | heflaða | heflað | heflaða | heflaðar | hefluð | |
| dative (þágufall) |
hefluðum | heflaðri | hefluðu | hefluðum | hefluðum | hefluðum | |
| genitive (eignarfall) |
heflaðs | heflaðrar | heflaðs | heflaðra | heflaðra | heflaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
heflaði | heflaða | heflaða | hefluðu | hefluðu | hefluðu | |
| accusative (þolfall) |
heflaða | hefluðu | heflaða | hefluðu | hefluðu | hefluðu | |
| dative (þágufall) |
heflaða | hefluðu | heflaða | hefluðu | hefluðu | hefluðu | |
| genitive (eignarfall) |
heflaða | hefluðu | heflaða | hefluðu | hefluðu | hefluðu | |
Derived terms
- heflaður (polished)