Definify.com
Definition 2025
hinnibundus
hinnibundus
Latin
Adjective
hinnibundus m (feminine hinnibunda, neuter hinnibundum); first/second declension
- neighing
- constantly neighing
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | hinnibundus | hinnibunda | hinnibundum | hinnibundī | hinnibundae | hinnibunda | |
| genitive | hinnibundī | hinnibundae | hinnibundī | hinnibundōrum | hinnibundārum | hinnibundōrum | |
| dative | hinnibundō | hinnibundō | hinnibundīs | ||||
| accusative | hinnibundum | hinnibundam | hinnibundum | hinnibundōs | hinnibundās | hinnibunda | |
| ablative | hinnibundō | hinnibundā | hinnibundō | hinnibundīs | |||
| vocative | hinnibunde | hinnibunda | hinnibundum | hinnibundī | hinnibundae | hinnibunda | |
References
- hinnibundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “hinnibundus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.