Definify.com
Definition 2025
historicus
historicus
Latin
Alternative forms
- (prefix): historico-
Etymology
From historia (“history”) + -icus (“forming adjectives”), from Ancient Greek ἱστορικός (historikós, “exact; historical”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /hisˈto.ri.kus/, [hɪsˈtɔ.rɪ.kʊs]
Adjective
historicus m (feminine historica, neuter historicum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | historicus | historica | historicum | historicī | historicae | historica | |
| genitive | historicī | historicae | historicī | historicōrum | historicārum | historicōrum | |
| dative | historicō | historicō | historicīs | ||||
| accusative | historicum | historicam | historicum | historicōs | historicās | historica | |
| ablative | historicō | historicā | historicō | historicīs | |||
| vocative | historice | historica | historicum | historicī | historicae | historica | |
Descendants
- Catalan: històric
- English: historic, historical
- French: historique
- Italian: storico
- Portuguese: histórico
- Romanian: istoric
- Spanish: histórico
References
- historicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- historicus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “historicus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
-  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.- historic times: historicorum fide contestata memoria
 
 
- historic times: historicorum fide contestata memoria