Definify.com
Definition 2025
honorificandus
honorificandus
Latin
Participle
honorificandus m (feminine honorificanda, neuter honorificandum); first/second declension
- which is to be honoured
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | honōrificandus | honōrificanda | honōrificandum | honōrificandī | honōrificandae | honōrificanda | |
| genitive | honōrificandī | honōrificandae | honōrificandī | honōrificandōrum | honōrificandārum | honōrificandōrum | |
| dative | honōrificandō | honōrificandō | honōrificandīs | ||||
| accusative | honōrificandum | honōrificandam | honōrificandum | honōrificandōs | honōrificandās | honōrificanda | |
| ablative | honōrificandō | honōrificandā | honōrificandō | honōrificandīs | |||
| vocative | honōrificande | honōrificanda | honōrificandum | honōrificandī | honōrificandae | honōrificanda | |