Definify.com
Definition 2025
hrekkja
hrekkja
Icelandic
Verb
hrekkja (weak verb, third-person singular past indicative hrekkti, supine hrekkt)
Conjugation
hrekkja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hrekkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrekkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrekkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hrekki | við hrekkjum | present (nútíð) |
ég hrekki | við hrekkjum |
| þú hrekkir | þið hrekkið | þú hrekkir | þið hrekkið | ||
| hann, hún, það hrekkir | þeir, þær, þau hrekkja | hann, hún, það hrekki | þeir, þær, þau hrekki | ||
| past (þátíð) |
ég hrekkti | við hrekktum | past (þátíð) |
ég hrekkti | við hrekktum |
| þú hrekktir | þið hrekktuð | þú hrekktir | þið hrekktuð | ||
| hann, hún, það hrekkti | þeir, þær, þau hrekktu | hann, hún, það hrekkti | þeir, þær, þau hrekktu | ||
| imperative (boðháttur) |
hrekk (þú) | hrekkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrekktu | hrekkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hrekkjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hrekkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrekkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrekkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hrekkist | við hrekkjumst | present (nútíð) |
ég hrekkist | við hrekkjumst |
| þú hrekkist | þið hrekkist | þú hrekkist | þið hrekkist | ||
| hann, hún, það hrekkist | þeir, þær, þau hrekkjast | hann, hún, það hrekkist | þeir, þær, þau hrekkist | ||
| past (þátíð) |
ég hrekktist | við hrekktumst | past (þátíð) |
ég hrekktist | við hrekktumst |
| þú hrekktist | þið hrekktust | þú hrekktist | þið hrekktust | ||
| hann, hún, það hrekktist | þeir, þær, þau hrekktust | hann, hún, það hrekktist | þeir, þær, þau hrekktust | ||
| imperative (boðháttur) |
hrekkst (þú) | hrekkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrekkstu | hrekkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hrekktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hrekktur | hrekkt | hrekkt | hrekktir | hrekktar | hrekkt | |
| accusative (þolfall) |
hrekktan | hrekkta | hrekkt | hrekkta | hrekktar | hrekkt | |
| dative (þágufall) |
hrekktum | hrekktri | hrekktu | hrekktum | hrekktum | hrekktum | |
| genitive (eignarfall) |
hrekkts | hrekktrar | hrekkts | hrekktra | hrekktra | hrekktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hrekkti | hrekkta | hrekkta | hrekktu | hrekktu | hrekktu | |
| accusative (þolfall) |
hrekkta | hrekktu | hrekkta | hrekktu | hrekktu | hrekktu | |
| dative (þágufall) |
hrekkta | hrekktu | hrekkta | hrekktu | hrekktu | hrekktu | |
| genitive (eignarfall) |
hrekkta | hrekktu | hrekkta | hrekktu | hrekktu | hrekktu | |