Definify.com
Definition 2024
hryggja
hryggja
Icelandic
Verb
hryggja (weak verb, third-person singular past indicative hryggði, supine hryggt)
- to sadden
Conjugation
hryggja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hryggja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hryggt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hryggjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég hryggi | við hryggjum | present (nútíð) |
ég hryggi | við hryggjum |
þú hryggir | þið hryggið | þú hryggir | þið hryggið | ||
hann, hún, það hryggir | þeir, þær, þau hryggja | hann, hún, það hryggi | þeir, þær, þau hryggi | ||
past (þátíð) |
ég hryggði | við hryggðum | past (þátíð) |
ég hryggði | við hryggðum |
þú hryggðir | þið hryggðuð | þú hryggðir | þið hryggðuð | ||
hann, hún, það hryggði | þeir, þær, þau hryggðu | hann, hún, það hryggði | þeir, þær, þau hryggðu | ||
imperative (boðháttur) |
hrygg (þú) | hryggið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hryggðu | hryggiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hryggjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hryggjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hryggst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hryggjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég hryggist | við hryggjumst | present (nútíð) |
ég hryggist | við hryggjumst |
þú hryggist | þið hryggist | þú hryggist | þið hryggist | ||
hann, hún, það hryggist | þeir, þær, þau hryggjast | hann, hún, það hryggist | þeir, þær, þau hryggist | ||
past (þátíð) |
ég hryggðist | við hryggðumst | past (þátíð) |
ég hryggðist | við hryggðumst |
þú hryggðist | þið hryggðust | þú hryggðist | þið hryggðust | ||
hann, hún, það hryggðist | þeir, þær, þau hryggðust | hann, hún, það hryggðist | þeir, þær, þau hryggðust | ||
imperative (boðháttur) |
hryggst (þú) | hryggist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hryggstu | hryggisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hryggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
hryggður | hryggð | hryggt | hryggðir | hryggðar | hryggð | |
accusative (þolfall) |
hryggðan | hryggða | hryggt | hryggða | hryggðar | hryggð | |
dative (þágufall) |
hryggðum | hryggðri | hryggðu | hryggðum | hryggðum | hryggðum | |
genitive (eignarfall) |
hryggðs | hryggðrar | hryggðs | hryggðra | hryggðra | hryggðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
hryggði | hryggða | hryggða | hryggðu | hryggðu | hryggðu | |
accusative (þolfall) |
hryggða | hryggðu | hryggða | hryggðu | hryggðu | hryggðu | |
dative (þágufall) |
hryggða | hryggðu | hryggða | hryggðu | hryggðu | hryggðu | |
genitive (eignarfall) |
hryggða | hryggðu | hryggða | hryggðu | hryggðu | hryggðu |