Definify.com
Definition 2024
huikea
huikea
Finnish
Adjective
huikea (comparative huikeampi, superlative huikein)
Declension
| Inflection of huikea (Kotus type 15/korkea, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | huikea | huikeat | |
| genitive | huikean | huikeiden huikeitten |
|
| partitive | huikeaa huikeata |
huikeita | |
| illative | huikeaan | huikeisiin huikeihin |
|
| singular | plural | ||
| nominative | huikea | huikeat | |
| accusative | nom. | huikea | huikeat |
| gen. | huikean | ||
| genitive | huikean | huikeiden huikeitten huikeainrare |
|
| partitive | huikeaa huikeata |
huikeita | |
| inessive | huikeassa | huikeissa | |
| elative | huikeasta | huikeista | |
| illative | huikeaan | huikeisiin huikeihin |
|
| adessive | huikealla | huikeilla | |
| ablative | huikealta | huikeilta | |
| allative | huikealle | huikeille | |
| essive | huikeana | huikeina | |
| translative | huikeaksi | huikeiksi | |
| instructive | — | huikein | |
| abessive | huikeatta | huikeitta | |
| comitative | — | huikeine | |