Definify.com
Definition 2024
hverfa
hverfa
Icelandic
Verb
hverfa (strong verb, third-person singular past indicative hvarf, third-person plural past indicative hurfu, supine horfið)
Conjugation
hverfa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hverfa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
horfið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hverfandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hverf | við hverfum | present (nútíð) |
ég hverfi | við hverfum |
| þú hverfur | þið hverfið | þú hverfir | þið hverfið | ||
| hann, hún, það hverfur | þeir, þær, þau hverfa | hann, hún, það hverfi | þeir, þær, þau hverfi | ||
| past (þátíð) |
ég hvarf | við hurfum | past (þátíð) |
ég hyrfi | við hyrfum |
| þú hvarfst | þið hurfuð | þú hyrfir | þið hyrfuð | ||
| hann, hún, það hvarf | þeir, þær, þau hurfu | hann, hún, það hyrfi | þeir, þær, þau hyrfu | ||
| imperative (boðháttur) |
hverf (þú) | hverfið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hverfðu | hverfiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
horfinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
horfinn | horfin | horfið | horfnir | horfnar | horfin | |
| accusative (þolfall) |
horfinn | horfna | horfið | horfna | horfnar | horfin | |
| dative (þágufall) |
horfnum | horfinni | horfnu | horfnum | horfnum | horfnum | |
| genitive (eignarfall) |
horfins | horfinnar | horfins | horfinna | horfinna | horfinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
horfni | horfna | horfna | horfnu | horfnu | horfnu | |
| accusative (þolfall) |
horfna | horfnu | horfna | horfnu | horfnu | horfnu | |
| dative (þágufall) |
horfna | horfnu | horfna | horfnu | horfnu | horfnu | |
| genitive (eignarfall) |
horfna | horfnu | horfna | horfnu | horfnu | horfnu | |
Derived terms
- hverfa frá (to stop doing something)
- hverfa til (to embrace something)
Etymology 2
Causative of hverfa (1). From Old Norse hverfa, from Proto-Germanic *hwarbijaną.
Verb
hverfa (weak verb, third-person singular past indicative hverfði, supine hverft)
- (transitive) to turn
Conjugation
hverfa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hverfa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hverft | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hverfandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hverfi | við hverfum | present (nútíð) |
ég hverfi | við hverfum |
| þú hverfir | þið hverfið | þú hverfir | þið hverfið | ||
| hann, hún, það hverfir | þeir, þær, þau hverfa | hann, hún, það hverfi | þeir, þær, þau hverfi | ||
| past (þátíð) |
ég hverfði | við hverfðum | past (þátíð) |
ég hverfði | við hverfðum |
| þú hverfðir | þið hverfðuð | þú hverfðir | þið hverfðuð | ||
| hann, hún, það hverfði | þeir, þær, þau hverfðu | hann, hún, það hverfði | þeir, þær, þau hverfðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hverf (þú) | hverfið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hverfðu | hverfiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hverfast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hverfast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hverfst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hverfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hverfist | við hverfumst | present (nútíð) |
ég hverfist | við hverfumst |
| þú hverfist | þið hverfist | þú hverfist | þið hverfist | ||
| hann, hún, það hverfist | þeir, þær, þau hverfast | hann, hún, það hverfist | þeir, þær, þau hverfist | ||
| past (þátíð) |
ég hverfðist | við hverfðumst | past (þátíð) |
ég hverfðist | við hverfðumst |
| þú hverfðist | þið hverfðust | þú hverfðist | þið hverfðust | ||
| hann, hún, það hverfðist | þeir, þær, þau hverfðust | hann, hún, það hverfðist | þeir, þær, þau hverfðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hverfst (þú) | hverfist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hverfstu | hverfisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hverfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hverfður | hverfð | hverft | hverfðir | hverfðar | hverfð | |
| accusative (þolfall) |
hverfðan | hverfða | hverft | hverfða | hverfðar | hverfð | |
| dative (þágufall) |
hverfðum | hverfðri | hverfðu | hverfðum | hverfðum | hverfðum | |
| genitive (eignarfall) |
hverfðs | hverfðrar | hverfðs | hverfðra | hverfðra | hverfðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hverfði | hverfða | hverfða | hverfðu | hverfðu | hverfðu | |
| accusative (þolfall) |
hverfða | hverfðu | hverfða | hverfðu | hverfðu | hverfðu | |
| dative (þágufall) |
hverfða | hverfðu | hverfða | hverfðu | hverfðu | hverfðu | |
| genitive (eignarfall) |
hverfða | hverfðu | hverfða | hverfðu | hverfðu | hverfðu | |
Etymology 3
Noun
hverfa
- indefinite genitive plural of hverfi