Definify.com
Definition 2024
işleme
işleme
See also: isleme
Turkish
Noun
işleme (definite accusative işlemeyi, plural işlemeler)
Declension
declension of işleme
possessive forms of işleme
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | işlemem | işlemelerim |
| definite accusative (belirtme) | işlememi | işlemelerimi |
| dative (yönelme) | işlememe | işlemelerime |
| locative (bulunma) | işlememde | işlemelerimde |
| ablative (çıkma) | işlememden | işlemelerimden |
| genitive (tamlayan) | işlememin | işlemelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | işlemen | işlemelerin |
| definite accusative (belirtme) | işlemeni | işlemelerini |
| dative (yönelme) | işlemene | işlemelerine |
| locative (bulunma) | işlemende | işlemelerinde |
| ablative (çıkma) | işlemenden | işlemelerinden |
| genitive (tamlayan) | işlemenin | işlemelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | işlemesi | işlemeleri |
| definite accusative (belirtme) | işlemesini | işlemelerini |
| dative (yönelme) | işlemesine | işlemelerine |
| locative (bulunma) | işlemesinde | işlemelerinde |
| ablative (çıkma) | işlemesinden | işlemelerinden |
| genitive (tamlayan) | işlemesinin | işlemelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | işlememiz | işlemelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | işlememizi | işlemelerimizi |
| dative (yönelme) | işlememize | işlemelerimize |
| locative (bulunma) | işlememizde | işlemelerimizde |
| ablative (çıkma) | işlememizden | işlemelerimizden |
| genitive (tamlayan) | işlememizin | işlemelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | işlemeniz | işlemeleriniz |
| definite accusative (belirtme) | işlemenizi | işlemelerinizi |
| dative (yönelme) | işlemenize | işlemelerinize |
| locative (bulunma) | işlemenizde | işlemelerinizde |
| ablative (çıkma) | işlemenizden | işlemelerinizden |
| genitive (tamlayan) | işlemenizin | işlemelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | işlemeleri | işlemeleri |
| definite accusative (belirtme) | işlemelerini | işlemelerini |
| dative (yönelme) | işlemelerine | işlemelerine |
| locative (bulunma) | işlemelerinde | işlemelerinde |
| ablative (çıkma) | işlemelerinden | işlemelerinden |
| genitive (tamlayan) | işlemelerinin | işlemelerinin |
Verb
işleme
- second-person singular imperative of işlememek