Definify.com
Definition 2025
ignoturus
ignoturus
Latin
Participle
īgnōtūrus m (feminine īgnōtūra, neuter īgnōtūrum); first/second declension
- about to forgive
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īgnōtūrus | īgnōtūra | īgnōtūrum | īgnōtūrī | īgnōtūrae | īgnōtūra | |
| genitive | īgnōtūrī | īgnōtūrae | īgnōtūrī | īgnōtūrōrum | īgnōtūrārum | īgnōtūrōrum | |
| dative | īgnōtūrō | īgnōtūrō | īgnōtūrīs | ||||
| accusative | īgnōtūrum | īgnōtūram | īgnōtūrum | īgnōtūrōs | īgnōtūrās | īgnōtūra | |
| ablative | īgnōtūrō | īgnōtūrā | īgnōtūrō | īgnōtūrīs | |||
| vocative | īgnōtūre | īgnōtūra | īgnōtūrum | īgnōtūrī | īgnōtūrae | īgnōtūra | |