Definify.com
Definition 2024
ikilem
ikilem
Turkish
Noun
ikilem
- (logic) dilemma
Declension
declension of ikilem
possessive forms of ikilem
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | ikilemim | ikilemlerim |
| definite accusative (belirtme) | ikilemimi | ikilemlerimi |
| dative (yönelme) | ikilemime | ikilemlerime |
| locative (bulunma) | ikilemimde | ikilemlerimde |
| ablative (çıkma) | ikilemimden | ikilemlerimden |
| genitive (tamlayan) | ikilemimin | ikilemlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ikilemin | ikilemlerin |
| definite accusative (belirtme) | ikilemini | ikilemlerini |
| dative (yönelme) | ikilemine | ikilemlerine |
| locative (bulunma) | ikileminde | ikilemlerinde |
| ablative (çıkma) | ikileminden | ikilemlerinden |
| genitive (tamlayan) | ikileminin | ikilemlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ikilemi | ikilemleri |
| definite accusative (belirtme) | ikilemini | ikilemlerini |
| dative (yönelme) | ikilemine | ikilemlerine |
| locative (bulunma) | ikileminde | ikilemlerinde |
| ablative (çıkma) | ikileminden | ikilemlerinden |
| genitive (tamlayan) | ikileminin | ikilemlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ikilemimiz | ikilemlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | ikilemimizi | ikilemlerimizi |
| dative (yönelme) | ikilemimize | ikilemlerimize |
| locative (bulunma) | ikilemimizde | ikilemlerimizde |
| ablative (çıkma) | ikilemimizden | ikilemlerimizden |
| genitive (tamlayan) | ikilemimizin | ikilemlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ikileminiz | ikilemleriniz |
| definite accusative (belirtme) | ikileminizi | ikilemlerinizi |
| dative (yönelme) | ikileminize | ikilemlerinize |
| locative (bulunma) | ikileminizde | ikilemlerinizde |
| ablative (çıkma) | ikileminizden | ikilemlerinizden |
| genitive (tamlayan) | ikileminizin | ikilemlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ikilemleri | ikilemleri |
| definite accusative (belirtme) | ikilemlerini | ikilemlerini |
| dative (yönelme) | ikilemlerine | ikilemlerine |
| locative (bulunma) | ikilemlerinde | ikilemlerinde |
| ablative (çıkma) | ikilemlerinden | ikilemlerinden |
| genitive (tamlayan) | ikilemlerinin | ikilemlerinin |