Definify.com
Definition 2025
imbricatus
imbricatus
Latin
Adjective
imbricātus m (feminine imbricāta, neuter imbricātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | imbricātus | imbricāta | imbricātum | imbricātī | imbricātae | imbricāta | |
| genitive | imbricātī | imbricātae | imbricātī | imbricātōrum | imbricātārum | imbricātōrum | |
| dative | imbricātō | imbricātō | imbricātīs | ||||
| accusative | imbricātum | imbricātam | imbricātum | imbricātōs | imbricātās | imbricāta | |
| ablative | imbricātō | imbricātā | imbricātō | imbricātīs | |||
| vocative | imbricāte | imbricāta | imbricātum | imbricātī | imbricātae | imbricāta | |