Definify.com
Definition 2025
immoratus
immoratus
Latin
Participle
immorātus m (feminine immorāta, neuter immorātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | immorātus | immorāta | immorātum | immorātī | immorātae | immorāta | |
| genitive | immorātī | immorātae | immorātī | immorātōrum | immorātārum | immorātōrum | |
| dative | immorātō | immorātō | immorātīs | ||||
| accusative | immorātum | immorātam | immorātum | immorātōs | immorātās | immorāta | |
| ablative | immorātō | immorātā | immorātō | immorātīs | |||
| vocative | immorāte | immorāta | immorātum | immorātī | immorātae | immorāta | |