Definify.com
Definition 2025
imperandus
imperandus
Latin
Participle
imperandus m (feminine imperanda, neuter imperandum); first/second declension
- which is to be commanded
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | imperandus | imperanda | imperandum | imperandī | imperandae | imperanda | |
| genitive | imperandī | imperandae | imperandī | imperandōrum | imperandārum | imperandōrum | |
| dative | imperandō | imperandō | imperandīs | ||||
| accusative | imperandum | imperandam | imperandum | imperandōs | imperandās | imperanda | |
| ablative | imperandō | imperandā | imperandō | imperandīs | |||
| vocative | imperande | imperanda | imperandum | imperandī | imperandae | imperanda | |