Definify.com
Definition 2025
impliceren
impliceren
Dutch
Verb
impliceren
Inflection
| Inflection of impliceren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | impliceren | |||
| past singular | impliceerde | |||
| past participle | geïmpliceerd | |||
| infinitive | impliceren | |||
| gerund | impliceren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | impliceer | impliceerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | impliceert | impliceerde | ||
| 2nd person sing. (u) | impliceert | impliceerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | impliceert | impliceerde | ||
| 3rd person singular | impliceert | impliceerde | ||
| plural | impliceren | impliceerden | ||
| subjunctive sing.1 | implicere | impliceerde | ||
| subjunctive plur.1 | impliceren | impliceerden | ||
| imperative sing. | impliceer | |||
| imperative plur.1 | impliceert | |||
| participles | implicerend | geïmpliceerd | ||
| 1) Archaic. | ||||