Definify.com
Definition 2025
impurus
impurus
Latin
Alternative forms
Adjective
impūrus m (feminine impūra, neuter impūrum); first/second declension
- unclean, filthy, foul, dirty
- (figuratively, in a moral sense) impure, defiled, filthy, infamous, vile
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | impūrus | impūra | impūrum | impūrī | impūrae | impūra | |
| genitive | impūrī | impūrae | impūrī | impūrōrum | impūrārum | impūrōrum | |
| dative | impūrō | impūrō | impūrīs | ||||
| accusative | impūrum | impūram | impūrum | impūrōs | impūrās | impūra | |
| ablative | impūrō | impūrā | impūrō | impūrīs | |||
| vocative | impūre | impūra | impūrum | impūrī | impūrae | impūra | |
Synonyms
- (impure): adulter, adulterīnus, cinaedicus, immundus, impudīcus, incestus
Antonyms
- (impure): castus, immaculātus, incorruptus, intemerātus, pudīcus, pūrus
Derived terms
Descendants
References
- impurus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- impurus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “impurus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.