Definify.com
Definition 2024
inaedificatus
inaedificatus
Latin
Participle
inaedificātus m (feminine inaedificāta, neuter inaedificātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inaedificātus | inaedificāta | inaedificātum | inaedificātī | inaedificātae | inaedificāta | |
| genitive | inaedificātī | inaedificātae | inaedificātī | inaedificātōrum | inaedificātārum | inaedificātōrum | |
| dative | inaedificātō | inaedificātō | inaedificātīs | ||||
| accusative | inaedificātum | inaedificātam | inaedificātum | inaedificātōs | inaedificātās | inaedificāta | |
| ablative | inaedificātō | inaedificātā | inaedificātō | inaedificātīs | |||
| vocative | inaedificāte | inaedificāta | inaedificātum | inaedificātī | inaedificātae | inaedificāta | |