Definify.com
Definition 2025
inanimus
inanimus
Latin
Adjective
inanimus m (feminine inanima, neuter inanimum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inanimus | inanima | inanimum | inanimī | inanimae | inanima | |
| genitive | inanimī | inanimae | inanimī | inanimōrum | inanimārum | inanimōrum | |
| dative | inanimō | inanimō | inanimīs | ||||
| accusative | inanimum | inanimam | inanimum | inanimōs | inanimās | inanima | |
| ablative | inanimō | inanimā | inanimō | inanimīs | |||
| vocative | inanime | inanima | inanimum | inanimī | inanimae | inanima | |
References
- inanimus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inanimus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “inanimus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.