Definify.com
Definition 2025
incogitabilis
incogitabilis
Latin
Adjective
incōgitābilis m, f (neuter incōgitābile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | incōgitābilis | incōgitābile | incōgitābilēs | incōgitābilia | |
| genitive | incōgitābilis | incōgitābilium | |||
| dative | incōgitābilī | incōgitābilibus | |||
| accusative | incōgitābilem | incōgitābile | incōgitābilēs | incōgitābilia | |
| ablative | incōgitābilī | incōgitābilibus | |||
| vocative | incōgitābilis | incōgitābile | incōgitābilēs | incōgitābilia | |
References
- incogitabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- INCOGITABILIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “incogitabilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.