Definify.com
Definition 2025
incomptus
incomptus
Latin
Alternative forms
- incomtus
Adjective
incomptus m (feminine incompta, neuter incomptum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | incomptus | incompta | incomptum | incomptī | incomptae | incompta | |
| genitive | incomptī | incomptae | incomptī | incomptōrum | incomptārum | incomptōrum | |
| dative | incomptō | incomptō | incomptīs | ||||
| accusative | incomptum | incomptam | incomptum | incomptōs | incomptās | incompta | |
| ablative | incomptō | incomptā | incomptō | incomptīs | |||
| vocative | incompte | incompta | incomptum | incomptī | incomptae | incompta | |
References
- incomptus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- incomptus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “incomptus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.