Definify.com
Definition 2025
incrassatus
incrassatus
Latin
Participle
incrassātus m (feminine incrassāta, neuter incrassātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | incrassātus | incrassāta | incrassātum | incrassātī | incrassātae | incrassāta | |
| genitive | incrassātī | incrassātae | incrassātī | incrassātōrum | incrassātārum | incrassātōrum | |
| dative | incrassātō | incrassātō | incrassātīs | ||||
| accusative | incrassātum | incrassātam | incrassātum | incrassātōs | incrassātās | incrassāta | |
| ablative | incrassātō | incrassātā | incrassātō | incrassātīs | |||
| vocative | incrassāte | incrassāta | incrassātum | incrassātī | incrassātae | incrassāta | |
References
- incrassatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “incrassatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.