Definify.com
Definition 2025
incriminer
incriminer
French
Verb
incriminer
- to incriminate, accuse
Conjugation
Conjugation of incriminer (see also Appendix:French verbs)
| simple | compound | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | incriminer | avoir incriminé | |||||
| gerund | en incriminant | en ayant incriminé | |||||
| present participle | incriminant /ɛ̃.kʁi.mi.nɑ̃/ |
||||||
| past participle | incriminé /ɛ̃.kʁi.mi.ne/ |
||||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | je (j’) | tu | il | nous | vous | ils | |
| simple tenses |
present | incrimine /ɛ̃.kʁi.min/ |
incrimines /ɛ̃.kʁi.min/ |
incrimine /ɛ̃.kʁi.min/ |
incriminons /ɛ̃.kʁi.mi.nɔ̃/ |
incriminez /ɛ̃.kʁi.mi.ne/ |
incriminent /ɛ̃.kʁi.min/ |
| imperfect | incriminais /ɛ̃.kʁi.mi.nɛ/ |
incriminais /ɛ̃.kʁi.mi.nɛ/ |
incriminait /ɛ̃.kʁi.mi.nɛ/ |
incriminions /ɛ̃.kʁi.mi.njɔ̃/ |
incriminiez /ɛ̃.kʁi.mi.nje/ |
incriminaient /ɛ̃.kʁi.mi.nɛ/ |
|
| past historic1 | incriminai /ɛ̃.kʁi.mi.ne/ |
incriminas /ɛ̃.kʁi.mi.na/ |
incrimina /ɛ̃.kʁi.mi.na/ |
incriminâmes /ɛ̃.kʁi.mi.nam/ |
incriminâtes /ɛ̃.kʁi.mi.nat/ |
incriminèrent /ɛ̃.kʁi.mi.nɛʁ/ |
|
| future | incriminerai /ɛ̃.kʁi.min.ʁe/ |
incrimineras /ɛ̃.kʁi.min.ʁa/ |
incriminera /ɛ̃.kʁi.min.ʁa/ |
incriminerons /ɛ̃.kʁi.min.ʁɔ̃/ |
incriminerez /ɛ̃.kʁi.min.ʁe/ |
incrimineront /ɛ̃.kʁi.min.ʁɔ̃/ |
|
| conditional | incriminerais /ɛ̃.kʁi.min.ʁɛ/ |
incriminerais /ɛ̃.kʁi.min.ʁɛ/ |
incriminerait /ɛ̃.kʁi.min.ʁɛ/ |
incriminerions /ɛ̃.kʁi.mi.nə.ʁjɔ̃/ |
incrimineriez /ɛ̃.kʁi.mi.nə.ʁje/ |
incrimineraient /ɛ̃.kʁi.min.ʁɛ/ |
|
| compound tenses |
present perfect | Use the present tense of avoir followed by the past participle | |||||
| pluperfect | Use the imperfect tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| past anterior1 | Use the past historic tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| future perfect | Use the future tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| conditional perfect | Use the conditional tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| subjunctive | que je (j’) | que tu | qu’il | que nous | que vous | qu’ils | |
| simple tenses |
present | incrimine /ɛ̃.kʁi.min/ |
incrimines /ɛ̃.kʁi.min/ |
incrimine /ɛ̃.kʁi.min/ |
incriminions /ɛ̃.kʁi.mi.njɔ̃/ |
incriminiez /ɛ̃.kʁi.mi.nje/ |
incriminent /ɛ̃.kʁi.min/ |
| imperfect1 |
incriminasse /ɛ̃.kʁi.mi.nas/ |
incriminasses /ɛ̃.kʁi.mi.nas/ |
incriminât /ɛ̃.kʁi.mi.na/ |
incriminassions /ɛ̃.kʁi.mi.na.sjɔ̃/ |
incriminassiez /ɛ̃.kʁi.mi.na.sje/ |
incriminassent /ɛ̃.kʁi.mi.nas/ |
|
| compound tenses |
past | Use the present subjunctive tense of avoir followed by the past participle | |||||
| pluperfect1 | Use the imperfect subjunctive tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| imperative | – | tu | – | nous | vous | – | |
| — | incrimine /ɛ̃.kʁi.min/ |
— | incriminons /ɛ̃.kʁi.mi.nɔ̃/ |
incriminez /ɛ̃.kʁi.mi.ne/ |
— | ||
| 1literary tenses | |||||||