Definify.com
Definition 2025
indomitus
indomitus
Latin
Adjective
indomitus m (feminine indomita, neuter indomitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | indomitus | indomita | indomitum | indomitī | indomitae | indomita | |
| genitive | indomitī | indomitae | indomitī | indomitōrum | indomitārum | indomitōrum | |
| dative | indomitō | indomitō | indomitīs | ||||
| accusative | indomitum | indomitam | indomitum | indomitōs | indomitās | indomita | |
| ablative | indomitō | indomitā | indomitō | indomitīs | |||
| vocative | indomite | indomita | indomitum | indomitī | indomitae | indomita | |
Descendants
References
- indomitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indomitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “indomitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- unrestrained, unbridled lust: indomitae animi cupiditates
- unrestrained, unbridled lust: indomitae animi cupiditates