Definify.com
Definition 2025
infamatus
infamatus
Latin
Participle
īnfāmātus m (feminine īnfāmāta, neuter īnfāmātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īnfāmātus | īnfāmāta | īnfāmātum | īnfāmātī | īnfāmātae | īnfāmāta | |
| genitive | īnfāmātī | īnfāmātae | īnfāmātī | īnfāmātōrum | īnfāmātārum | īnfāmātōrum | |
| dative | īnfāmātō | īnfāmātō | īnfāmātīs | ||||
| accusative | īnfāmātum | īnfāmātam | īnfāmātum | īnfāmātōs | īnfāmātās | īnfāmāta | |
| ablative | īnfāmātō | īnfāmātā | īnfāmātō | īnfāmātīs | |||
| vocative | īnfāmāte | īnfāmāta | īnfāmātum | īnfāmātī | īnfāmātae | īnfāmāta | |
References
- infamatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers