Definify.com
Definition 2025
infatuatus
infatuatus
Latin
Participle
īnfatuātus m (feminine īnfatuāta, neuter īnfatuātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īnfatuātus | īnfatuāta | īnfatuātum | īnfatuātī | īnfatuātae | īnfatuāta | |
| genitive | īnfatuātī | īnfatuātae | īnfatuātī | īnfatuātōrum | īnfatuātārum | īnfatuātōrum | |
| dative | īnfatuātō | īnfatuātō | īnfatuātīs | ||||
| accusative | īnfatuātum | īnfatuātam | īnfatuātum | īnfatuātōs | īnfatuātās | īnfatuāta | |
| ablative | īnfatuātō | īnfatuātā | īnfatuātō | īnfatuātīs | |||
| vocative | īnfatuāte | īnfatuāta | īnfatuātum | īnfatuātī | īnfatuātae | īnfatuāta | |
References
- INFATUATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “infatuatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- infatuatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016