Definify.com
Definition 2025
inhabitandus
inhabitandus
Latin
Participle
inhabitandus m (feminine inhabitanda, neuter inhabitandum); first/second declension
- which is to be inhabited
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inhabitandus | inhabitanda | inhabitandum | inhabitandī | inhabitandae | inhabitanda | |
| genitive | inhabitandī | inhabitandae | inhabitandī | inhabitandōrum | inhabitandārum | inhabitandōrum | |
| dative | inhabitandō | inhabitandō | inhabitandīs | ||||
| accusative | inhabitandum | inhabitandam | inhabitandum | inhabitandōs | inhabitandās | inhabitanda | |
| ablative | inhabitandō | inhabitandā | inhabitandō | inhabitandīs | |||
| vocative | inhabitande | inhabitanda | inhabitandum | inhabitandī | inhabitandae | inhabitanda | |